Jerina de Vos
Jerina de Vos werd geboren op 11 april 1838 in Ooltgensplaat, een dorpje in het oosten van Goeree-Overflakkee.
Zij vestigde zich op 11 juni 1859 in de Haarlemmermeer en werkte aanvankelijk als dienstbode, maar trouwde al op 14 februari 1861 met Henrik Hofmans (38).
Toen Henrik overleed, was Jerina 26 en had zij de zorg voor drie jonge kinderen.
Je vraagt je af hoe een vrouw in die tijden en die omstandigheden het hoofd boven water hield.
In ieder geval leidde de jonge weduwe geen ‘kuis leven’, want op 28 augustus 1867 beviel zij van een dochter, Petronella de Vos.
Betrekkelijk kort daarna, op 9 juli 1868 trouwde Jerina voor de tweede maal, nu met Arij Holleman, een tweevoudig weduwnaar van 50 jaar oud.
Vermoedelijk bracht hij een of meer kinderen uit zijn vorige huwelijken in.
Op 30 oktober van hetzelfde jaar overleed Jerina’s zoon, Cornelis Hofmans (vernoemd naar haar vader); hij was kort daarvoor 6 jaar oud geworden.
Met Arij Holleman kreeg zij vervolgens nog vier kinderen.
De oudste was opnieuw een Cornelis; hij zou in leven blijven.
Daarna volgde een tweeling; beide meisjes overleden voor hun tweede verjaardag.
Eind 1881 overleed ook haar dochter met Henrik, Agatha Hofmans, 17 jaar oud.
Drieënhalve maand later kreeg zij nog een vierde zoon, die anderhalve maand later eveneens zou overlijden.
Van de acht kinderen die Jerina gebaard had, waren er per saldo drie in leven gebleven.
Anthonius Hofmans (20) was inmiddels het huis uit; hij zou 84 jaar oud worden.
Petronella de Vos was 14; zij zou 85 jaar worden.
Cornelis Holleman was 8; hij zou 75 jaar worden.
Alledrie zouden trouwen en zouden ook zelf kinderen krijgen.
Arij Holleman overleed op 25 maart 1891, in Maassluis.
Jerina bleef in de Haarlemmermeer wonen; zij overleed op 2 februari 1914.
Beiden waren 75 jaar oud geworden.
[18 juli 2018]
Naschrift
Inmiddels is mij duidelijk geworden dat de Haarlemmermeer na de drooglegging nog jarenlang een oord van cholera, tyfus en malaria is geweest; ik zal er nog eens op terugkomen.
Rotterdam was ook zo’n broeinest… Het leven was toen geen pretje…
LikeLike
Dat klopt en ik neem dan ook aan dat een groot deel van de talrijke sterfgevallen binnen de Rotterdamse tak daaraan toegeschreven moet worden. Maar zoals zo vaak geldt ook hier: nader onderzoek is nodig…
LikeLike