Dag Henk,
Er valt niets om te rekenen. Bij de invoering van het metrieke stelsel in Nederland (1816) werden allerlei bestaande termen gehandhaafd, maar kregen zij een nieuwe, metrieke betekenis. De ellen, palmen, duimen en strepen, waarmee de lengte van de keurlingen in de militieregisters werd weergegeven, kunnen dus zonder meer vervangen worden door meters, decimeters, centimeters en millimeters.
Groeten, Erik
Hi Erik,
Gerrit stond niet in hoog aanzien bij de familie. Mijn Oma (F.A.M. Hofmans-Hoefsmit) noemde hem “de kwakzalver” en mijn Oom (J.H.N. Hoefsmit) noemde hem een man van “12 ambachten en 13 ongelukken”. Hij liet zijn gezin in de steek, scheen goed geld te verdienen in Amsterdam maar wilde zijn zoon Henk geen geld lenen voor het opstarten van diens bedrijf (zie aantekeningen RKI-Medemblik). Volgen JHN Hoefsmit kwam zijn vrouw Clasina uit een redelijk welvarende familie en bracht Gerrit onvoldoende geld in het laatje; dan werd er een schilderijtje verkocht om van te leven…
Vreemd zijn ook die medailles waarvan wij dachten dat ze aan Gerrit toebehoorden. Zou hij zich die toegeëigend hebben om zich groter te maken?
Heb jij ook zijn “verdediging” gelezen? Samen met zijn advertenties, lijkt hij wel wat schrijverstalent te hebben gehad, mogelijk heeft hij dat doorgegeven aan jouw familietak 🙂
Groeten,
Henk
Dag Henk,
De verhalen van jouw grootmoeder en jouw oom zijn ongetwijfeld afkomstig van jouw overgrootvader Henk Hofmans, de oudste zoon van Gerrit, en zij kloppen ook wel grotendeels. Toch kom ik in mijn volgende stukjes tot wat nuanceringen. Zo was Gerrit wel een kwakzalver, maar geen oplichter: hij geloofde oprecht in zijn geneeskundige vermogens.
Overigens krijg ik de indruk dat mijn grootvader – de broer van Henk en de jongste zoon van Gerrit – totaal met zijn vader gebroken had en voor zover ik weet, heeft hij tegenover zijn kinderen nooit één woord vuilgemaakt aan de man.
Goed dat je me nog eens attendeert op de mogelijke financiële steun van de familie van Clasien; wellicht kan ik daar nog iets over vinden. En wat die medailles betreft: voor zover ik weet, heeft hij zich nooit voorgedaan als oorlogsheld, dus misschien komen die medailles wel heel ergens anders vandaan.
Resteert zijn verdediging. Die hoop ik binnenkort integraal ‘af te drukken’.
Groeten, Erik
Drie eeuwen Hofmans 
Hi Erik, Welke lengte staat er precies in het militaire keuringsverslag van Gerrit? Staan daar centimeters in of heb je omgerekend?
Groeten,
Henk
LikeLike
Dag Henk,
Er valt niets om te rekenen. Bij de invoering van het metrieke stelsel in Nederland (1816) werden allerlei bestaande termen gehandhaafd, maar kregen zij een nieuwe, metrieke betekenis. De ellen, palmen, duimen en strepen, waarmee de lengte van de keurlingen in de militieregisters werd weergegeven, kunnen dus zonder meer vervangen worden door meters, decimeters, centimeters en millimeters.
Groeten, Erik
LikeLike
Hi Erik,
Gerrit stond niet in hoog aanzien bij de familie. Mijn Oma (F.A.M. Hofmans-Hoefsmit) noemde hem “de kwakzalver” en mijn Oom (J.H.N. Hoefsmit) noemde hem een man van “12 ambachten en 13 ongelukken”. Hij liet zijn gezin in de steek, scheen goed geld te verdienen in Amsterdam maar wilde zijn zoon Henk geen geld lenen voor het opstarten van diens bedrijf (zie aantekeningen RKI-Medemblik). Volgen JHN Hoefsmit kwam zijn vrouw Clasina uit een redelijk welvarende familie en bracht Gerrit onvoldoende geld in het laatje; dan werd er een schilderijtje verkocht om van te leven…
Vreemd zijn ook die medailles waarvan wij dachten dat ze aan Gerrit toebehoorden. Zou hij zich die toegeëigend hebben om zich groter te maken?
Heb jij ook zijn “verdediging” gelezen? Samen met zijn advertenties, lijkt hij wel wat schrijverstalent te hebben gehad, mogelijk heeft hij dat doorgegeven aan jouw familietak 🙂
Groeten,
Henk
LikeLike
Dag Henk,
De verhalen van jouw grootmoeder en jouw oom zijn ongetwijfeld afkomstig van jouw overgrootvader Henk Hofmans, de oudste zoon van Gerrit, en zij kloppen ook wel grotendeels. Toch kom ik in mijn volgende stukjes tot wat nuanceringen. Zo was Gerrit wel een kwakzalver, maar geen oplichter: hij geloofde oprecht in zijn geneeskundige vermogens.
Overigens krijg ik de indruk dat mijn grootvader – de broer van Henk en de jongste zoon van Gerrit – totaal met zijn vader gebroken had en voor zover ik weet, heeft hij tegenover zijn kinderen nooit één woord vuilgemaakt aan de man.
Goed dat je me nog eens attendeert op de mogelijke financiële steun van de familie van Clasien; wellicht kan ik daar nog iets over vinden. En wat die medailles betreft: voor zover ik weet, heeft hij zich nooit voorgedaan als oorlogsheld, dus misschien komen die medailles wel heel ergens anders vandaan.
Resteert zijn verdediging. Die hoop ik binnenkort integraal ‘af te drukken’.
Groeten, Erik
LikeLike