Memorie van verdediging
In eerdere zaken had Gerrit zich er min of meer toe beperkt de verhalen van de getuigen te bevestigen en eventueel aan te vullen. Deze keer koos hij voor een meer assertieve aanpak. Hij stelde een uitvoerige Memorie van verdediging op, die hij vermoedelijk bij wijze van ‘laatste woord’ heeft voorgelezen tijdens de behandeling van het hoger beroep op 26 juni 1882.*
De eerste pagina (hierboven weergegeven) begint veelbelovend. Er staan weliswaar evidente spelfouten in, maar dat kunnen we iemand die niet meer dan lager onderwijs had genoten, nauwelijks aanrekenen.
Op pagina 3 echter begint Gerrit zijn theorieën te ontvouwen, en daaraan valt al snel geen touw meer vast te knopen. Het zijn losse flodders medische kennis die rondklotsen in een zee van wartaal. Bovendien ontbreekt elk verband met de door hem gepropageerde wrijfmethode; die methode komt in het betoog zelfs helemaal niet ter sprake.
Tegelijkertijd moeten we dit negen pagina’s tellende document – dat hij tot zijn dood zou bewaren – beschouwen als zijn ‘professionele geloofsbelijdenis’. Dít was zijn waarheid.
Dat de tekst die bewaard is gebleven, door Gerrit zelf is geschreven, blijkt uit het slot van de memorie.
Tekst en handtekening zijn evident van dezelfde hand, en de handtekening komt exact overeen met een handtekening uit 1886.
__________
* De volledige tekst van de Memorie van verdediging vind je hier.
[11 en 14 februari 2019]
Drie eeuwen Hofmans 
3 gedachten over “Gerrit II Hofmans (20)”