Justitie verhoogt de druk
Het vonnis van de kantonrechter in de zaak die ik in mijn vorige stukje heb behandeld, werd uitgesproken op 15 juni 1891. Gerrit was kennelijk niet onder de indruk; hij plaatste opnieuw verschillende advertenties, onder meer in het Algemeen Handelsblad en het Nieuws van den Dag. Het lijkt erop dat hij uit was op een openlijke confrontatie met Justitie, maar mogelijk had hij ook gewoon behoefte aan nieuwe inkomsten.
De twee advertenties van 24 november waren voor Justitie aanleiding om opnieuw in te grijpen. Op 11 januari 1892 werd Gerrit door de kantonrechter veroordeeld tot twee geldboetes van f 150 subsidiair tweemaal 20 dagen hechtenis, en in hoger beroep (30 maart 1892) werd dit vonnis bekrachtigd.
Intussen had Gerrit alweer een nieuw vonnis van de kantonrechter aan zijn broek: een boete van f 250 subsidiair 40 dagen hechtenis wegens het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunde. Ook dit vonnis werd door de rechtbank bekrachtigd (1 juni 1892).
Het komt erop neer dat Gerrit binnen een halfjaar een totaalbedrag ad f 825 aan boetes had opgelopen. Daar viel waarschijnlijk niet meer tegenop te wrijven.
Daar komen dan nog drie andere veroordelingen bij, zoals blijkt uit een oproep in het Politieblad.
1) 2 oktober 1891. Wegens mishandeling een boete van f 5 subsidiair 3 dagen hechtenis.
2) 16 december 1891. Wegens mishandeling en vernieling van eens anders goed een boete van f 15 subsidiar 5 dagen hechtenis.
3) 30 december 1891. Dit is het vonnis dat ik in mijn vorige stukje heb behandeld. Uit het archief van het Parket van de Officier van Justitie blijkt dat deze twee boetes zijn betaald op 3 maart 1893.
4) 1 april 1892. Wegens het vernielen van eens anders goed een boete van f 10 subsidiair 3 dagen hechtenis.
De vonnissen zelf heb ik niet kunnen vinden; waarschijnlijk gaat het in deze gevallen om vonnissen van de kantonrechter en is daartegen geen hoger beroep aangetekend. Deze drie zaken werpen wel een nader licht op het handelen van Gerrit. Kennelijk voelde hij zich door Justitie ernstig in het nauw gebracht.
Clasina had er intussen genoeg van: zij verliet begin juli de echtelijke woning en keerde terug naar Rotterdam, waar zij introk bij haar oudste zoon Henk.
Gerrit zelf vertrok op 20 augustus uit Amsterdam en begon aan een laatste zwerftocht, die een kleine twee jaar later zou eindigen in Medemblik.
[12 april 2020]
Eén gedachte over “Gerrit II Hofmans (34)”