Dussense tak (slot)

Dussen

Toon Hofmans (persoonskaart)

Antonie Hofmans (1.8.2.13.6),
Zoon van Cornelis Hofmans (1.8.2.13) en Ida de Bodt,
Dussen, 12 maart 1882 – Dussen, op 29 maart 1966.
RK, arbeider.
Trouwt te Besoyen op 13 jun 1910 met
Jacoba Trots,
Dochter van Jan Trots en Johanna Boelen,
Besoyen, 19 juli 1885 – Dussen, 21 maart 1964.

Uit dit huwelijk 10 kinderen:

  1. Cornelia Johanna (Cor) (1.8.2.13.6.1), Dussen, 30 juni 1911 – Oosterhout, 16 januari 1994.
    Getrouwd met Jan Hendrikus van Tilborg. Uit dit huwelijk 8 kinderen.
  2. Johannes Cornelis (Jan) (1.8.2.13.6.2), Dussen, 22 mei 1913 – Geertruidenberg, 23 november 1981.
    Getrouwd met Johanna Geertruida de Vries. Uit dit huwelijk 4 kinderen.
  3. Ida Johanna (1.8.2.13.6.3), Dussen, 18 augustus 1914 – Waalwijk, 24 december 1995.
    Getrouwd met Franciscus van Dortmont. Uit dit huwelijk 9 kinderen.
  4. Johan Marinus (Jo) (1.8.6.13.6.4), Dussen, 16 oktober 1915 – Raamsdonksveer, 27 november 1990; begraven te Dussen.
  5. Cornelis (Cees) (1.8.2.13.6.5), Dussen, 17 december 1917 – Raamsdonksveer, 11 september 1991; begraven te Dussen.
    Getrouwd met Johanna Wilhelmina (Anneke) Sgroot. Uit dit huwelijk 4 zonen.
  6. Theodorus (Dorus) (1.8.2.13.6.6), Dussen, 16 augustus 1919 – Made, 24 mei 1973.
    Getrouwd met Francisca P. de Rooij. Uit dit huwelijk geen kinderen bekend.
  7. Johanna Antonia (1.8.2.13.6.7), Dussen, 9 september 1921 – Dussen, 30 mei 1984.
    Getrouwd met Johannes Schelle. Uit dit huwelijk 6 kinderen.
  8. Antonie (1.8.2.13.6.8), Dussen, 2 juni 1923 – 26 feb 2003.
    Getrouwd met Christien Maas. Uit dit huwelijk 5 kinderen.
  9. Adrianus (1.8.2.13.6.9), Dussen, 29 oktober 1925 – 14 maart 2004.
    Getrouwd met Celina Suzanne Verstraete. Uit dit huwelijk 5 kinderen.
  10. Jacoba (1.8.2.13.6.10), Dussen, 14 mei 1927 – Waalwijk, 1 november 2013.
    Getrouwd met Jan Embergts. Uit dit huwelijk 3 kinderen.


Naschrift
Toen ik met deze blog begon, had ik geen idee waar mijn onderzoek mij zou brengen, maar inmiddels heb ik besloten mijn aandacht te beperken tot de nazaten van Pieter II Hofmans en geen energie meer te steken in nader onderzoek naar de afstammelingen van zijn broer Antonie. Deze aflevering is dan ook het laatste stukje over de Dussense tak.

[30 juni 2020]

Vorige aflevering.

Naar Inhoud.

Gerrit II Hofmans (52)

Zutphen – Den Haag

Gerrit en de VtdK (slot)

Hoe Gerrit ertoe kwam om zich in Zutphen te vestigen, is mij niet duidelijk. Evenmin begrijp ik waarom hij daar een circulaire liet drukken en niet, zoals hij dat talloze malen eerder had gedaan, een advertentie plaatste in een van de twee lokale dagbladen. Hoe zal hij die circulaire verspreid hebben? Waren er bezorgers aan wie zoiets kon worden uitbesteed? Hadden de huizen toen al een brievenbus? Allemaal vragen waarop ik het antwoord maar laat rusten.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (52)”

Gerrit II Hofmans (51)

Den Haag – Amsterdam

Gerrit en de VtdK (3)

Zoals Gerrit in 1881, na drie veroordelingen, de wijk had genomen uit Rotterdam, zo vertrok hij in 1892, na drie veroordelingen, met stille trom uit Amsterdam. Hij vestigde zich in Den Haag, Laan 34 (later Spuistraat 64). En net zomin als hij in 1881 in zijn nieuwe woonplaats zijn licht onder de korenmaat had geplaatst, deed hij dat nu. In augustus verscheen al de eerste advertentie:

1892.05.15 Vaderland
Het Vaderland van 9 augustus 1892. Op dezelfde dag verscheen een identieke advertentie in het Dagblad voor Zuid-Holland en ’s-Gravenhage.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (51)”

Gerrit II Hofmans (50)

Amsterdam

Gerrit en de VtdK (2)

Eind 1883 ontstond een soort patstelling. Gerrit manoeuvreerde voorzichtig in de ruimte die het arrest van 30 juni 1882 hem had gegeven en binnen de grenzen die het arrest van 1 oktober 1883 aan die ruimte had gesteld. In de dagbladen verschenen niet langer advertenties, maar uitvoerige dankbetuigingen, en in een door hem uitgegeven brochure presenteerde hij zich als bevoegd deskundige (volgens de Wet) in manipulatie (dus zonder vermelding van allerlei aandoeningen). In andere publicaties zette hij alleen massage achter zijn naam. De redactie van het Maandblad van de VtdK moet het allemaal tandenknarsend hebben aangezien.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (50)”

Gerrit II Hofmans (49)

Amsterdam

Gerrit en de VtdK (1)

In het Maandblad van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) is diverse malen aandacht besteed aan de activiteiten van Gerrit Hofmans. In een viertal bijdragen zet ik de stukken die over hem in het Maandblad zijn verschenen nog eens op een rij en breng ik ze in verband met het verloop van Gerrits carrière en het al dan niet optreden door Justitie. In deze aflevering twee stukken uit de jaren 1882 en 1883.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (49)”

Gerrit II Hofmans (48)

Nederland

Ontoerekenbaarheid en gedwongen opname

In het vonnis van de Haagse kantonrechter van 6 april 1894 werd Gerrit Hofmans ontslagen van alle rechtsvervolging op grond van artikel 37 van het Wetboek van Strafrecht (1886). Krachtens dit artikel was iemand die een strafbaar feit pleegde dat hem ‘wegens gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke storing zijner geestvermogen niet kan worden toegerekend’, niet strafbaar.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (48)”

Gerrit II Hofmans (47)

Nederland

Wet Uitoefening Geneeskunst

Met de Wet van den 1sten Junij 1865 regelende de uitoefening der geneeskunst werd een einde gemaakt aan de bestaande chaos op het gebied van medische titels, bevoegdheden en opleidingen. Het document telt slechts 23 artikelen en beslaat zeven pagina’s in Staatsblad nr 60. Ons interesseren vooral vier artikelen in de wet.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (47)”

Gerrit II Hofmans (46)

Nederland

De gezondheidszorg omstreeks 1850

Als ik goed heb geteld, stond Gerrit in zijn leven zeven maal terecht wegens het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst. Eenmaal werd hij vrijgesproken, vijf keer werd hem een boete opgelegd en de zevende keer werd hij wegens ‘ontoerekenbaarheid’ ontslagen van rechtsvervolging. Dat laatste, op het oog humane vonnis resulteerde in levenslange opsluiting in een krankzinnigengesticht, dat op termijn alle kenmerken van een gevangenis ging dragen.
Het blijft mij intrigeren hoe een relatief simpel vergrijp (dat voor zover bekend niemand schade had berokkend) heeft kunnen leiden tot een dergelijke draconische maatregel.

Lees verder “Gerrit II Hofmans (46)”