Drie eeuwen Hofmans

Artillerist bij de marine

Het afblazen van de voorgenomen invasie van Engeland in augustus 1805 betekende voor Napoleon aanvankelijk nog geen afstel. Dat veranderde echter op 21 oktober, toen een grote Franse vloot bij Trafalgar werd verslagen door een Engelse vloot onder bevel van admiraal Horatio Nelson. De Engelsen bevestigden hiermee hun suprematie ter zee en Napoleon koos daarna noodgedwongen voor een andere strategie. Met een economische blokkade – het Continentaal stelsel – probeerde hij Engeland niet langer militair, maar economisch te treffen.
De rol van de Bataafse marine was door deze ontwikkelingen teruggebracht tot louter defensieve taken – het beschermen van de kust en de grote zeearmen – en het tegengaan van smokkelhandel.

Lees verder Reinier Lindeman (7)

Kanonnier

Eind oktober 1804 keerden de troepen vanuit het Kamp van Zeist terug naar de winterkwartieren. Voor de 4^e compagnie van het 3^e bataljon artillerie was dat opnieuw Delft en daar zou Reinier ruim een half jaar verblijven. Geoefend werd er op de Waalsdorpervlakte, maar die oefeningen duurden nooit langer dan een dag. Er was dus veel vrije tijd, die door de soldaten kon worden benut om wat bij te verdienen, maar ook om de contacten met de plaatselijke bevolking te verstevigen.

Dat laatste zal tot de nodige zwangerschappen hebben geleid. Getrouwd werd er niet, want gewone soldaten kregen daar geen toestemming voor. Dat had ook een goede reden: vrouwen en kinderen bleven niet achter in hun woonplaats, maar werden voortdurend meegezeuld in de legertros, hetgeen nogal eens tot onwenselijke toestanden leidde.

Lees verder Reinier Lindeman (6)

De Pyramide van Austerlitz

De jonge François Dumonceau moet het kamp van Zeist op een zonnige dag hebben bezocht, maar er viel in de zomer van 1804 ook regen – heel veel regen. De tenten van de soldaten liepen geregeld onder en er braken ziekten uit. En ondanks alle exercities, oefeningen en manoeuvres heerste er ook verveling onder de soldaten.

Marmont besloot de tenten te laten vervangen door barakken en bedacht een project om de verveling te verdrijven.
Dumonceau jr zou later de metamorfose van het kamp beschrijven:

Lees verder Reinier Lindeman (5)

Kamp van Zeist

Op 15 maart 1804, vijf dagen na de afloop van zijn dienstverband bij de infanterie, tekende Reinier Lindeman een nieuw contract: hij werd kanonnier bij de 4^e compagnie van het 3^e bataljon artillerie te voet. Uit een bericht in de Utrechtsche Courant weten we dat deze afdeling op dat moment in Delft overwinterde.

Lees verder Reinier Lindeman (4)

De Engels-Russische invasie van Noord-Holland

Ruim drie jaar lang was Reinier onder de wapenen, zonder dat zijn compagnie ooit bij een militaire confrontatie was betrokken. Dat veranderde mogelijk, toen Nederland eind augustus 1799 werd aangevallen door een grote Engels-Russische invasiemacht.
De eerste troepen landden vrijwel ongehinderd op 27 augustus ten noorden van Callantsoog. De volgende dag werd Den Helder opgegeven en maakten de Engelsen zich zonder een schot te lossen meester van de Bataafse vloot. Vervolgens drongen de Engels-Russische troepen op naar het zuiden. Echte veldslagen vonden plaats op 10 en 19 september, en op 2 en 6 oktober; tussendoor waren er hergroeperingen en verspreide schermutselingen. Van beide zijden werden versterkingen aangevoerd.

Lees verder Reinier Lindeman (3)

Tamboer

De jaren 1795-1815 waren voor Nederland een periode van permanente binnenlandse militaire paraatheid en van deelname aan talloze buitenlandse veldtochten. Voor Jan Soldaat was het een bestaan van troepenverplaatsingen, eindeloos marcheren, exerceren, inkwartiering, slechte betaling, veel honger, veel kou, veel verveling, en dan uiteindelijk, als een pervers soort bekroning van het lange wachten… de strijd.
Maar dan hing zijn leven er ook van af.

Lees verder Reinier Lindeman (2)

Een onbekende soldaat

Op woensdag 13 augustus 1834 trouwde mijn betovergrootvader Willem Hendrik Hofmans in Den Haag met Helena Lindeman. Aanwezig waren, afgezien van een viertal getuigen, de ouders van de bruidegom, de moeder van de bruid en nog enkele andere familieleden. Grote afwezige was de vader van Helena. Blijkens de huwelijksakte had zij ‘met solemnelen eede’ verklaard, dat haar vader ‘sedert eenen geruimen tijd’ afwezig was: zij had geen idee waar hij verbleef.

Wie was deze Reinier Lindeman?

Lees verder Reinier Lindeman (1)